Dzień Babci i Dziadka to jedno z tych wydarzeń rodzinnych organizowanych w przedszkolu, które wzrusza najbardziej. Jest to piękna uroczystość, mocno przeżywana przez dzieci, rodziców, a najbardziej samych dziadków. Celebrując to święto, pokazujemy dzieciom, jak ważni są dziadkowie w naszym życiu, że doceniamy ich miłość, codzienną życzliwość, czas, spokój i cierpliwość. Chcąc nie zawieść swoich drogich wnucząt, dziadkowie mobilizują wszystkie siły, żeby być obecnymi na uroczystości, przyjeżdżają z różnych zakątków Polski, a nawet zza granicy. Wzruszenie jest widoczne na ich twarzach już od momentu przekroczenia progu przedszkola. Zawsze eleganccy, podkreślający ubiorem charakter wydarzenia. Tak było też w Przedszkolu Miejskim nr 8 w Chełmie. „Moja Babcia i mój Dziadek to wspaniali są Dziadkowie” – tymi słowami rozpoczynaliśmy uroczystości związane ze Świętem Dziadków. Na początku przypomniano jak ważną rolę w życiu każdego dziecka pełnią dziadkowie. Jak tradycja nakazuje bal dla dziadków rozpoczął się Polonezem. Każda z grup przygotowała własną część artystyczną, na którą licznie przybyli dziadkowie i babcie. Mali i duzi przedstawili swój program artystyczny, w którym pokazali swoje umiejętności muzyczne, taneczne, teatralne oraz recytatorskie. Dumni dziadkowie ze wzruszeniem podziwiali występy swoich milusińskich, a przedszkolaki odważnie i bez tremy reprezentowały swoje umiejętności. Śpiewały piosenki, tańczyły, recytowały wierszyki, zamieniały się w aktorów. Skrzaty przygotowały „Karnawałowe zabawy z dziadkami“, Pyzusie „Zimowy koncert“, Odkrywcy montaż muzyczno – słowny „Babciu i Dziadku kochamy Was“, Artyści „Świąteczne Niespodzianki“. Były tańce, które przypomniały dziadkom im młodzieńcze lata. Poznały zabawę paluszkową o rodzinie i uczyły się tworzyć zdrobnienia. Opowiadały o swoich dziadkach, ich imionach, upodobaniach, wyglądzie. Poznawały zabawy z czasów dziadków: Goście byli poruszeni. W oczach niektórych można było dostrzec łzę wzruszenia…. Występy dzieci zostały nagrodzone gromkimi brawami. Kolejną niespodzianką były własnoręcznie wykonane laurki i prezenty. Były przygotowane korale, ramki na zdjęcia, pamiątkowe serca.
Przedszkolaki rysowały też portrety swoich najbliższych i podpisywały imieniem babci i dziadka. Ukochanym babciom i dziadkom dziękowano za cierpliwość, opiekę i czas, jaki poświęcają swoim wnuczętom oraz za ogrom bezinteresownej miłości. Następnie złożono życzenia dużo zdrowia oraz tego aby wnuczęta dostarczały powodów do dumy i radosnego uśmiechu. Przedszkolaki doskonale wiedziały, jak należy przyjąć gości. Przełamywały lęk przed występami publicznymi podczas prezentowania przedstawienia dla dziadków i bawiły się razem z dziadkami. Spotkania miały również na celu nauczenie dzieci okazywania szacunku wobec osób starszych.
Na koniec wszyscy rozkoszowali się pysznymi ciastami i słodyczami przygotowanymi przez rodziców. Spotkania przebiegły w miłej i serdecznej atmosferze. Za rok znów się tu spotkamy… Był to dzień niezwykły, nie tylko dla dzieci, ale także dla zaproszonych gości, dzień pełen wzruszeń, uśmiechów, radości.

Relację przygotowały: Bożena Komenda i Aneta Dudzińska

Warunki życia współczesnej rodziny sprawiają, że coraz mniej czasu rodzice i dzieci spędzają
razem przy wspólnej zabawie. Dorośli zaabsorbowani pracą zawodową i obowiązkami domowymi często wykorzystują telewizję i komputer jako sposób na zajęcie dzieci. Odpowiednio dobrane programy mogą być niewątpliwie cennym źródłem wiedzy o świecie. Wymaga to jednak aktywnego udziału dorosłego jako selekcjonera i komentatora przekazywanych treści. Dzieci często oglądają telewizję kilka godzin dziennie,
a komputerowe gry i bajki dostarczają wzorów przemocy. Także forma przekazu –głośna muzyka, szybko zmieniające się obrazy, nie sprzyja rozwijaniu wrażliwości, wyobraźni
i refleksyjności dzieci. Wydaje się, że w wielu rodzinach telewizor i komputer zastąpił jeden
z najbardziej cennych sposobów spędzania czasu, jakim jest czytanie dzieciom książek. Pewne nadzieje na poprawę tego stanu budzi pojawienie się na naszym rynku dużej liczby pięknych i cennych pozycji wydawniczych. Ładna, kolorowa książka, bogato ilustrowana przyciąga oko dziecka i dorosłego, zachęca do sięgnięcia po nią i przeczytania.
Dlaczego książka?
Książka dostarcza wiedzy o świecie, systematyzuje i uczy myślenia. Prowadzi do pojawiania się twórczego stosunku do otoczenia. Dzieje się tak od najwcześniejszych lat życia dziecka dzięki rodzicom, którzy są łącznikiem między nim a książką. Rodzice dostarczają dziecku tworzywa, jakim jest odpowiednia do wieku lektura, zachęcają do czynnego oglądania, opowiadania. W miarę dorastania dziecka kształtują się coraz bardziej złożone formy poznania (myślenie przyczynowo – skutkowe, krytycyzm, twórcza wyobraźnia).
Aby dziecko mogło korzystać z książki w sposób twórczy, trzeba pomóc mu w dochodzeniu do samodzielnego wyboru tekstu, zachęcić do stawiania pytań i dzielenia się wrażeniami.
W ten sposób rodzice i dzieci stają się aktywnymi partnerami podczas czytania, co sprawia im przyjemność i daje satysfakcję. Ponadto, dziecku zapewnia poczucie bezpieczeństwa
i emocjonalnej bliskości z matką i ojcem. Początkowo źródłem przeżyć emocjonalnych dla dziecka jest sytuacja czytania, a dopiero w dalszej kolejności źródłem przeżyć staje się treść czytanej książki.
Jaka książka dla dziecka?
Dla uzyskania pożądanych efektów wychowawczych ważny jest starannie przemyślany dobór książek do czytania, w zależności od wieku dziecka i jego rozwoju. Przede wszystkim książka powinna być dla dziecka ciekawa, zrozumiała, zgodna z jego zainteresowaniami. Tematyka może być wspólna dla dzieci młodszych i starszych, ale o różnym stopniu trudności. Szata graficzna powinna przyciągać wzrok i uwagę. Książki dla dzieci najmłodszych powinny mieć twarde okładki, nie muszą mieć dużo tekstu, mogą być przeznaczone do rozpoznawania przedmiotów, nazywania ich i opowiadania o czynnościach z nimi związanych. Treść powinna być bliska codziennemu doświadczeniu dziecka. Następnie mogą się pojawiać proste, krótkie opowiastki, historyjki stanowiące całość. Dorosły może czytać podpisy pod nimi lub je opowiadać i zachęcać dziecko do samodzielnego mówienia o tym, co widzi
i o tym, czego się domyśla. Kolejnym stopniem wtajemniczenia mogą być książki, w których dziecko jest aktywnym twórcą dalszej części historyjki. Dobrym zajęciem rozwijającym dziecięcą wyobraźnię, pamięć i chęć aktywnego działania są wiersze i piosenki, a także wyliczanki i zabawy paluszkowe. Ich forma odpowiada szczególnej wyobraźni dzieci na rytm, rym i melodię. Innym typem lektury, ważnym przede wszystkim dla rozwoju systemu wartości i kształtowania pojęć moralnych, jest tajemniczy świat baśni. Dzięki niemu dziecko odkrywa pojęcie dobra i zła, winy i kary oraz zadośćuczynienia i nagrody. Poprzez identyfikację z baśniowym bohaterem może zaspokajać własne potrzeby, doznawać różnych uczuć. Baśnie rozwijają wyobraźnię, umiejętności opowiadania i twórczość plastyczną. Rolą dorosłego jest z jednej strony stworzenie odpowiedniego klimatu bliskiego jej treści, z drugiej współuczestniczenie w przeżywaniu dziecka, danie mu wsparcia uczuciowego, płynącego
z bliskiego i ciepłego kontaktu. Oprócz tradycyjnie znanych baśni Andersena czy braci Grimm zachęcamy do czytania polskich baśni ludowych i innych krajów. Oprócz wartości wspólnych wszystkim baśniom zawierają one specyficzne dla danego narodu pierwiastki kulturowe oraz językowe. Inne formy książkowe, z jakimi obcuje dziecko, to powieść dla dzieci, komiks a także książki przyrodnicze, historyczne, techniczne oraz encyklopedie. Należy pamiętać także o czasopismach dla dzieci, których urozmaicona treść i forma zawiera dodatkowo gry i zabawy umysłowe, takie jak: rebusy, zagadki, krzyżówki.

Oto kilka rad praktycznych:

1. Od najmłodszych lat dziecka twórzmy dobrą atmosferę dla wspólnego czytania. Nawet, jeśli nasze dziecko opanowało już umiejętność czytania, nie pozostawiajmy go samotnie
z książką, gdy zgłasza potrzebę przeczytania mu czegoś.
2. Oprócz czytania w dowolnym momencie dnia, warto mieć stały czas przeznaczony na ten cel – np. przed snem.
3. Czytajmy naraz niewielkie całości lub część większej całości. Pozwoli to dziecku na lepsze zrozumienie i przeżycie utworu.
4. Pozwólmy dziecku wielokrotnie wracać do tej samej książki. Zdobywa ono w ten sposób doświadczenie powtarzalności zdarzenia, treści, towarzyszące mu uczucia. Ćwiczy pamięć.
5. Wyjaśniajmy znaczenie trudniejszych terminów.
6. Podtrzymujmy zapoczątkowany przez dziecko dialog na temat tego, o czym czytamy, pojedynczych wątków lub swobodnych skojarzeń.
7. Jeśli dziecko przerywa nam czytanie, by porozmawiać na temat związany z lekturą, rozwijajmy temat rozmowy spokojnie i w miarę potrzeby powróćmy do czytania.
8. Jeżeli dziecko przerywa nasze czytanie i zajmuje się czymś innym, ustalmy z nim, czy rzeczywiście chce słuchać.
9. Rozmawiajmy z dzieckiem o czytanym utworze, ale bez natrętnego dydaktyzmu.
Mamy nadzieję, że tych kilka refleksji uświadomi rodzicom, że mimo „zabiegania” można poświęcić więcej uwagi dziecku. Rodzice mogą odkryć, jak wiele radości sprawia wspólnie czytana bajka, czas spędzony razem, a nie obok siebie. Maluch siedzący na kolanach mamy czy taty czuje się kochany, potrzebny i ważny. Po prostu – szczęśliwy. Wykształcenie u dzieci samodzielności, umiejętnego radzenia sobie w różnych sytuacjach życiowych
i przewidywania własnych reakcji oraz zachowań, stanowi potrzebę rozwojową, jedno
z najważniejszych zadań wychowawczych i odnosi się do podejmowania prób, gromadzenia licznych doświadczeń, rozwijania swoich możliwości, umiejętności, co prowadzi do poznania siebie, swojej wyjątkowości i wykształcenia tożsamości oraz charakter

Proponuje pani Bożenka z grupy Skrzatów

Zapraszamy do wspólnego odkrywania i eksperymentowania:

• Poznamy właściwości magnesów – magnetarium – przyciąganie i odpychanie niektórych przedmiotów;
• Próby samodzielnego przeprowadzania prostych doświadczeń i ich obserwowanie, zaciekawienie zjawiskiem dyfuzji oraz mieszania różnych substancji (kwasy i zasady);
• Dowiemy się co można rozpuścić w wodzie? – jakie substancje są rozpuszczalne i nierozpuszczalne;
• Dowiemy się, co to jest zasada i kwas, czy się lubią? Wykonamy chemiczne jojo, kapuściane czary – czyli mieszanie substancji, obserwowanie reakcji chemicznych bez ich nazywania, próby wyciągania wniosków.
„Ruszymy szlakiem naszej historii aby poznać zabytki na mapie Chełma”
1. „Rozmowa z zabytkiem” – wzbogacenie i usystematyzowanie wiedzy o wybranych zabytkach, świadkach wydarzeń sprzed 100 lat.
2. Wspólne z nauczycielem, rodzicem przygotowanie pytań badawczych typu:
• Czym jesteś (zabytku)? Gdzie się znajdujesz?
• Do czego służysz mieszkańcom?
• Kto i kiedy cię wykonał (zbudował)?
• Jakie były twoje dzieje?
3. „Najciekawszy zabytek”– wykonanie rysunków inspirowanych warsztatami w muzeum,
w oparciu o zdjęcia, filmy itp.
4. „Katalog poznanych zabytków”- zdjęcia, szkice, krótki opis redagowany wspólnie
z nauczycielem.
5. Mapa poznanych zabytków – wskazywanie zabytkowych budowli na współczesnej mapie Chełma.

Zimowo- karnawałowe zabawy z dziećmi
Każda zabawa karnawałowa to m.in. konkurs na najciekawszy strój, tańce, słodki poczęstunek i mnóstwo zabaw i konkursów, które urozmaicają wspólnie spędzony czas. W niniejszym artykule podamy pomysły różnych grupowych aktywności, które zawsze się sprawdzają.

1. Zabawy z balonami
Taniec z balonem – bardzo znana zabawa, ale nie może jej zabraknąć na żadnej imprezie karnawałowej. Podczas tańca dzieci w parach mogą trzymać balon głowami, brzuchami, kolanami… Dużo jest przy tym śmiechu. Poza tym, można zabawę urozmaicić wprowadzając nagrody dla zwycięzców, którym nie spadnie balon na ziemię.

                                                                  2. Zabawy z cukierkami
• Bardzo ciekawą zabawą jest bitwa o cukierki. Zawiązujemy dzieciom oczy, a ich zadaniem jest (po kolei, aby sobie nawzajem nie przeszkadzały) znaleźć cukierki, które są rozłożone na środku pokoju. Dzieci muszą się tutaj wykazać opanowaniem oraz dobrą orientacją w przestrzeni, aby nie zgubić drogi.
• Lubianą zabawą karnawałową, która jest również tradycją podczas wszystkich zabaw Halloween jest jedzenie jabłek bez użycia rąk, które pływają w misce z wodą. W Polsce częściej używa się wersji, w której jabłka wiszą na sznurkach. Trudna zabawa, dlatego maluchom jabłka możemy czymś zastąpić (flipsy, jabłka suszone, cukierki)

3. Konkursy
Na zabawach karnawałowych sprawdzają się proste zabawy i konkursy, które nie wymagają poznawania dużej ilości zasad, gdyż dzieci w emocjach mają mniejsze możliwości skupienia uwagi i skoncentrowania. Zabawy muszą być ciekawe, śmieszne i zawierać w sobie element rywalizacji. Stąd bardzo sprawdzają się konkursy takie jak:
• kalambury
• taniec na gazecie
• biegi z jajkiem na łyżeczce
• zagadki

Zimowe zabawy w ogrodzie przedszkolnym i parku- prosimy o odpowiedni ubiór dzieci- nieprzemakalne spodnie i rękawiczki  ( najlepsze z jednym palcem,  zwłaszcza dla młodszych dzieci) 

31.01.2019–  Planetarium w przedszkolu-Podróż w kosmos

01.02. 2019-  Kostiumowy bal karnawałowy w przedszkolu- prosimy o przygotowanie wygodnych strojów dla dzieci

05.02.2019– Warsztaty z Nadleśnictwem Chełm- ” Zima w lesie” – grupy Artyści i Odkrywcy

28.02.2019- Przedszkolne Zapusty- Tłusty Czwartek

05. 03.2019– „O smoku, co pękł tego roku”- spektakl w wykonaniu aktorów z Teatru Pierwszego Kontaktu

08.03.2019– „Przygody kota”- spektakl w CHDK w wykonaniu aktorów Teatru Wrocławskiego

Babcia i dziadek to najważniejsze po rodzicach osoby w życiu dziecka. Ich rola nie powinna ograniczać się tylko do funkcji usługowej. Są oni potrzebni w rozwoju malucha, a ich życiowy bagaż, znacznie większy niż rodziców, sprawia że międzypokoleniowy przekaz staje się bogaty. To babcia i dziadek przekazują dziecku wszystkie domowe tradycje, opowiadają rodzinne historie, a tym samym umacniają rodzinne więzi dziecka.

Rola dziadków w życiu dziecka
Odpowiedzialność za wychowanie dziecka głównie ponoszą rodzice. Istotne jest więc, aby współpracowali oni mądrze z dziadkami, wyznaczając granice i zasady wychowania dziecka. Nie krytykuj dziadków, że zbytnio pobłażają dzieciom. Tak działo się od pokoleń i wszyscy wiemy, że ich zadaniem jest dać wnuczkom dużo ciepła, miłości i opieki. Cierpliwość babci i dziadka jest niezastąpiona. To oni mają czas wysłuchać malucha. Prawie zawsze znajdują czas na zabawę, uczą go poznawać pierwsze literki i liczyć do dziesięciu.

Za co dzieci kochają dziadków?
Prawie dla wszystkich dzieci babcia i dziadek to szczęśliwe i beztroskie dzieciństwo. To czas zabawy i jedzenia słodyczy. W ramionach babci dziecko może się wypłakać i zdradzić na ucho najbardziej sekretne rzeczy. Dlaczego tak jest?  Babcia i dziadek zawsze mają czas dla dziecka. Są dobrymi słuchaczami, a w chwili dziecięcych niepowodzeń pocieszycielami. Gdy mieszkają daleko, odwiedziny ograniczają się do uroczystości rodzinnych, świąt i wakacji. Te miłe okazje utrwalają w dziecku przyjemne wspomnienia.

Życzymy Dziadkom i Babciom moc serdeczności,

przytulań i buziaków

od wszystkich Przedszkolaków!

Panie z przedszkola się   dołączają i takie życzenia przesyłają:

zdrowia, pomyślności wszelkiej

i emerytury wielkiej!

Witaj, Młody Naukowcu  –  zapraszamy do wspólnego odkrywania i eksperymentowania.

 Już w styczniu:

• poznamy stany skupienia wody.
• dowiemy się jak rozpuścić lód? – wykonamy zimowe eksperymenty.
• poznamy właściwości powietrza – moc powietrza.
• dowiemy się jak napełnić balonik bez nadmuchiwania – eksperymenty z ciepłym powietrzem oraz eksperymenty z mieszaniną sody i octu.
• zabawy z balonikami – elektryzowanie, sprawdzanie mocy balonika, szaszłykowy balon.
• czarownie z powietrzem -„Magiczny rękaw”, „Parzenie herbaty”, „Turbo powietrze”.

      Ruszymy szlakiem naszej historii aby dowiedzieć się:

• Jak wyglądało nasze miasto 100 lat temu i jak się zmieniło? – zajęcia warsztatowe
  w muzeum – szukanie odpowiedzi na pytania: Zabytki naszego miasta dawniej a dziś?
• Jak wyglądała zabawa karnawałowa w naszym mieście?
• Jakie były stroje karnawałowe? – wyszukiwanie informacji, zaproszenie i spotkanie
  z historykiem sztuki.