Serdeczne życzenia dla mam i tatusiów od dzieci i pań z naszego przedszkola

Autorytet i pomoc rodzicielska jest niczym latarnia morska dla statku, by nie rozbił się o przybrzeżne skały,
w braku doświadczenia…                                                                                                                                                                       Janusz Homplewicz

Rodzice są dla swoich dzieci przewodnikami po świecie i jego zawiłych drogach. To zadaniem rodziców jest wskazywanie i wyjaśnianie: co jest dobre, a co złe, co właściwe, a co niepoprawne, co prawdziwe, a co fałszywe, co ważne, a co mniej istotne, co piękne, a co brzydkie. Na nich spoczywa obowiązek pomocy w oddzielaniu wartości od antywartości, sensu od bezsensu. Realizacja tych powinności jest niemożliwa bez autorytetu, gdyż pełni on rolę środka wychowawczego, który skłania dziecko, by przyjęło wartości, wzory i normy uznawane przez rodziców.
Słowo „autorytet” pochodzi od łacińskiego auctoritas, co oznacza powagę moralną, radę, ważność, znaczenie, wpływ i uznanie. Człowiek, który dzięki posiadanym cechom osobowościowym, przymiotom moralnym, kompetencjom w danym zakresie wpływa na kształtowanie się postaw, poglądów i sądów innych, określany jest mianem autorytetu.
Autorytet nie jest automatycznie przypisany roli rodzica, dlatego bycie mamą czy tatą nie jest równoznaczne z byciem autorytetem. Jednak należy podkreślić, że rodzicom przypisywany jest szczególny rodzaj autorytetu wynikający
z wyjątkowego charakteru relacji istniejących między rodzicami i dziećmi opartych na więzach krwi. Rodzice dają dzieciom życie, są ich pierwszymi i najważniejszymi opiekunami i wychowawcami. Stąd rodzicielski autorytet jest pierwotny. Rodzice mają władzę na dzieckiem po to, by wspierać dziecko w rozwoju, zaspokajać jego potrzeby, wskazywać, jak żyć. Są za niego odpowiedzialni. Rodzice budując swój autorytet, muszą być świadomi, że ich wiedza, doświadczenie i umiejętności przewyższają dziecko, ale do pewnego czasu. Bowiem ten dystans zmniejsza się wraz z wiekiem dziecka i jego dorastaniem. W miarę rozwoju dziecko poszerza krąg swoich doświadczeń i wiedzy, stąd zwykle autorytet rodziców słabnie. Jednak dziecko przez znaczny okres swojego życia jest zależne od rodziców i zdane na nich. Im więcej ważnych informacji, umiejętności przekażą rodzice w tym czasie, tym łatwiej będzie potomkowi odnaleźć się w świecie.Ważną kwestią w tym zakresie jest proces naśladownictwa i identyfikacji polegający na powtarzaniu czynności i zachowań osób dorosłych oraz ich cech indywidualnych przez dziecko. Dzięki temu ma ono ułatwione zadanie opanowywania określonych nawyków, sposobów zachowań, kształtowania postaw oraz przejmowania świata wartości uznawanego przez znaczące dla niego osoby. Konieczne staje się także uczenie posłuszeństwa, które wiąże się z wprowadzeniem hierarchii w relacje rodzice – dziecko, z umiejętnym dyscyplinowaniem dziecka i stawianiem mu wymagań oraz egzekwowaniem ich wypełniania, co kształtuje jego osobowość i charakter.
Rodzic z autorytetem jest konsekwentny i zdecydowany w swoim postępowaniu, co sprzyja poczuciu bezpieczeństwa. Daje swojemu dziecku miłość i ciepło, dlatego czuje się ono kochane i akceptowane, jest przekonane, że może polegać na swoim rodzicu. Autorytet szanuje godność dziecka, udziela mu wolności poglądu (respektuje jego opinię) i działania, ale stosownie do jego wieku i możliwości. Daje dziecku odpowiedni zakres swobody i indywidualności, stosując czytelne zasady i reguły. Umie rozmawiać z nim i słuchać. Rodzic potrafi również powiedzieć dziecku nie, gdy jego prośba jest nieodpowiednia. Traktuje je poważnie, nie stwarza sytuacji, w których czułoby się przegrane i poniżone. Wszystko to jest możliwe, gdy rodzic jest obecny i aktywny, czyli poświęca dziecku czas i uwagę. Warto też pamiętać, że rodzic wychowuje przede wszystkim swoją osobowością, czyli tym, kim jest.

Rodzice mają moc kochania i wychowywania.

Rodzic powinien być autorytetem dla swojego dziecka!

Z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca – 29 kwietnia dzieci z naszego przedszkola wzięły udział w warsztatach tanecznych prowadzonych przez instruktora tańca z MDK pana Jacka Gumiennego oraz tancerzy – absolwentów naszego przedszkola Kingę i Miłosza i ich kolegów. Dla dzieci w wieku przedszkolnym taniec jest formą aktywności przejawiającą się w określonej formie ruchowej, sposobem przeżywania i przekazywania emocji oraz fizycznego i duchowego wyrażenia siebie. Dziecko używając swego ciała w różnych sytuacjach nie tylko eksploruje je, ćwiczy i doskonali, ale również poznaje siebie i swoje otoczenie. Ćwiczenia ruchowo-taneczne zaspokajają nie tylko potrzeby ruchowe dziecka, ale także rozwijają szereg jego dyspozycji psychofizycznych jak spostrzegawczość, pamięć, koncentrację uwagi, szybką reakcję, koordynację wzrokowo-ruchową, orientację w schemacie własnego ciała i w przestrzeni. Aktywizują także ciało i umysł dziecka, rozwijają jego wyobraźnię, mobilizują do działania, łagodzą kompleksy, nieśmiałość i lęk, dostarczają nowych wrażeń i doświadczeń w zakresie komunikacji i współdziałania w grupie, wyrabiają dyscyplinę wewnętrzną, uczą świadomego panowania nad ruchem ciała. Ruch jest bardzo istotnym elementem w życiu człowieka, a szczególnie ważnym w życiu dzieci. Dzięki niemu mogą się one prawidłowo rozwijać zarówno fizycznie (ćwiczenie mięśni i ścięgien), jak i psychicznie (dotlenienie mózgu). Aktywność ruchowa pomaga również rozładowywać niespożyte zasoby energii. Podczas zajęć tanecznych dziecko nabywa umiejętności współdziałania w grupie, odnoszenia się z szacunkiem do kolegów i koleżanek. Poznaje formy grzecznościowe takie jak: proszenie do tańca, podziękowanie za taniec, wprowadzenie partnerki na parkiet i jej odprowadzenie. Tańcząc w parach dzieci uczą się podstawowych różnic dotyczących płci przeciwnej, jak na przykład: partner dowiaduje się, że jego partnerka jest słabsza fizycznie i wymaga delikatniejszego kontaktu podczas tańca niż w przypadku zabawy z chłopcami. Wiele małych dzieci często jest zamkniętych w sobie i boryka się z pierwszymi kompleksami, które utrudniają im swobodne zachowanie w grupie. Taniec stwarza możliwość przełamania tych barier, pomaga nawiązać i utrzymać kontakty między dziećmi. Dodatkowo, taniec do spokojnej muzyki o łagodnej linii melodycznej pełni funkcję relaksacyjną i uspokajającą. Podczas zajęć dzieci uczą się podstawowych kroków i figur tanecznych, które wykorzystywane są później w choreografii. Dzieci pracują także nad poprawną sylwetką, rozwojem słuchu i poczucia rytmu. Uczestnictwo w zajęciach pomaga przełamać lęk, nieśmiałość, podnosi poczucie własnej wartości, pozwala wyrazić uczucia i emocje, których dzieci czasem nie potrafią nazwać, a przede wszystkim, wywołuje wiele uśmiechu na buziach naszych przedszkolaków. Ważnym elementem zajęć jest też integracja i doskonalenie umiejętności współpracy w grupie. W czasie warsztatów miały możliwość wspólnie zatańczyć z prowadzącymi. Jak się okazało nasze dzieci są bardzo utalentowane tanecznie. Warsztaty zorganizowały nauczycielki Agata Szykuła i Bożena Komenda

                           .                                                 

W dniu 25.04.2019r. w ramach realizacji projektu badawczego „Na tropie historii – moje miasto 100 lat temu” odbyła się gra terenowa pt. „Historia zapisana nie tylko w murach”. Projekt pomysłu Klubu Młodego Odkrywcy „Pchełki” realizowany jest pod patronatem Muzeum Ziemi Chełmskiej im. Wiktora Ambroziewicza, Urzędu Miasta Chełm oraz PWSZ Chełm. Patronat medialny objęło Radio Bon Ton i Super Tydzień Chełmski. W grze terenowej wzięło udział 9 placówek oświatowych: Przedszkole Miejskie nr 2- KMO „Dwójeczka:, Przedszkole Miejskie nr 5 – KMO „Mali Odkrywcy”, Przedszkole Miejskie nr 6 – KMO „Ciekawe Jeżyki”, Przedszkole Miejskie nr 8 – KMO „Pchełki”, Przedszkole Miejskie nr 11 – KMO „Molekułki”, Przedszkole Miejskie nr 13 – KMO„ Bystrzaki z Trzynastki”, Przedszkole Miejskie nr 14 – KMO „Atomki” oraz szkoły podstawowe: Szkoła Podstawowa nr 4 – KMO „Tropiciele Nauki”, Szkoła Podstawowa nr 11 – KMO „Lupka”. Nad przebiegiem gry terenowej czuwała komisja, w składzie której był m.in. ekspert – historyk i regionalista – p. Zbigniew Lubaszewski, pracownicy muzeum, studenci z PWSZ, goście z LSCDN oraz redaktor Radia Bon Ton. Trasa gry terenowej przebiegała od Magistratu poprzez ulicę Lubelską, Dzwonnicę przy Bazylice Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, aż do Wysokiej Górki. Do gry przygotowano 14 stanowisk, przy których dzieci miały do wykonania różne zadania związane z historią Chełma i jego zabytkami. Zadania zostały przygotowane przez opiekunów KMO oraz ekspertów. Każda drużyna była zaopatrzona w plan Starówki i kartę zadań do zdobywania pieczątek potwierdzających wykonanie danego zadania. Wszyscy uczestnicy wytrwale przemierzali drogę od stanowiska do stanowiska, nawet ci najmłodsi klubowicze – 4-latki. Dzieci doskonale wykonywały przygotowane zadania, odpowiadały na pytania, rozwiązywały zagadki, quiz, rebus, układały puzzle, rozsypanki wyrazowe. Wykazały się między innymi spostrzegawczością, refleksem, umiejętnościami przeliczania, porównywania, segregowania, kodowania, a przede wszystkim wiedzą o zabytkach Chełma. O wyznaczonej porze wszystkie drużyny spotkały się pod Studnią, by podsumować zabawę i pochwalić się zdobytymi pieczątkami potwierdzającymi wykonanie zadań. Wśród przedszkolaków dominowały emocje – radość, duma i satysfakcja z osiągniętych celów. Grupy uczestniczące w grze terenowej otrzymały dyplomy oraz nagrody ufundowane przez muzeum. Dzieciom i dorosłym bardzo podobała się gra terenowa, wykonywanie zadań, dzielenie się wiedzą i zdobywanie nowych informacji. Kluby Młodego Odkrywcy podczas realizacji projektu stanęły przed dużym wyzwaniem poznawania warsztatu historyka, muzealnika, ale także umiejętności odczytywania mapy i orientacji w terenie. Projekt doskonale wpisuje się w ogólnopolskie obchody 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Ponadto sprzyja kształtowaniu postaw patriotycznych u najmłodszych poprzez badanie, odkrywanie historii własnego miasta, regionu. Dzieci zdobyły dowody, że losy „małej ojczyzny” są ściśle związane z dziejami Polski.

Relację przygotowała Katarzyna Wójcik- opiekun KMO „Pchełki”

Ucząc nasze pociechy wielkanocnych tradycji ze zdziwieniem dostrzeżemy, ile tkwi w nich uroku. Być może sami powrócimy pamięcią do czasów dzieciństwa, kiedy to wizyta z wielkanocnym koszyczkiem w kościele była wielką, uroczystą wyprawą, na którą czekało się z niecierpliwością już kilka tygodni wcześniej. Zaznajamiając malucha z wielkanocnymi tradycjami dbajmy o to, aby jeśli tylko to możliwe, zapoznawał się z nimi empirycznie. Nie ograniczajmy się jedynie do wizyty w kościele w Niedzielę Palmową, ale wspólnie z dzieckiem przygotujmy ozdobną palemkę. Podstawą niech będą gałązki wierzbowe, zebrane podczas wiosennego spaceru po lesie, które ozdobić można np. suszonymi kwiatkami, kolorowymi wstążkami itp. Wykonanie takiego egzemplarza nie tylko zagwarantuje jego niepowtarzalność, ale będzie też doskonałą okazją do wspólnego spędzenia czasu. W Wielką Sobotę przygotujcie razem świąteczny koszyczek. Koniecznie z wykonanymi wcześniej pisankami. Można je nie tylko malować, ale także wyskrobywać wzorki na zabarwionych cebulą skorupkach (propozycja dla starszych dzieci), wyklejać powierzchnię jajka kolorową włóczką, plasteliną lub nawet skrawkami materiałów. Jajka mogą mieć też przecież oczy i uszy – dlaczego więc nie wykonać całej pisankowej rodziny, która potem skryta pod białą serwetką powędruje w koszyczku na tradycyjne pokropienie wodą?
Tak zwany ,,Zajączek” nie jest może zamierzchłą polską tradycją wielkanocną, ale doskonale wpisuje się w zbiór zwyczajów ulubionych przez najmłodszych. Obecnie nie ogranicza się on tylko do ofiarowania pociechom prezentu, umieszczanego we wcześniej przygotowanych koszyczkach lub tzw. ,,gniazdkach”, ale urasta do rozmiarów wielkiej przygody, na którą dzieci czekają z niecierpliwością. Jest to mianowicie poszukiwanie jajek, które w poranek wielkanocny ukrył gdzieś Zajączek. Czasem poszukiwania odbywają się w przydomowym ogródku, niekiedy w najbliższym parku lub najczęściej – w pokoju dziecka. Każde czekoladowe jajko staje się własnością znalazcy. Często tradycyjne słodkie pisanki zastępowane są łakociami w różnorakich kształtach. Pamiętajmy, że najważniejsza dla naszych pociech jest nauka przez zabawę – a do tego każda okazja jest dobra. Jednocześnie, przekazując dzieciom tradycje i doświadczenie, uczymy się od nich szczerego zachwytu nad rzeczami najprostszymi, które przeżywane wspólnie, nabierają nowego sensu i znaczenia.                                       

Zachęca pani Anetka z grupy Artystów                                                                    

W ostatnim numerze „Pyzowych Wieści”  ogłosiliśmy konkurs plastyczny „Najciekawszy zabytek naszego miasta” w ramach realizowanego projektu „Na tropie historii- moje miasto 100 lat temu”. Oto laureaci konkursu, którzy otrzymali z rąk pani dyrektor i jury dyplomy i upominki od sponsorów:

Tymek Witkowski

Maciek Witkowski

Oliwier Olczuk

Adam Pulik

Patryk Mazurek

Julia Huszcz

Hania Walczuk

Gratulujemy młodym artystom,  rodzicom dziękujemy za wsparcie.

Spragnione ciepła i zieleni dzieci z Przedszkola Miejskiego nr 8 w Chełmie dużo wcześniej rozpoczęły przygotowania do nadejścia wiosny, a 21marca przywitały ją kolorowo i wesoło. Dzięki sprzyjającej pogodzie szukały oznak i zwiastunów wiosny podczas spacerów i pieszych wycieczek. Wykonały plakaty o tematyce wiosennej, a także poznały wiersze
i piosenki o wiośnie. Dekoracja przedszkola zmieniła się z zimowej na wiosenną.
W salach przedszkolnych zazieleniły się kąciki przyrody, a w wazonach pojawiły się gałązki bazi i forsycji. W galerii przedszkolaka nie zabrakło też prac plastycznych dotyczących pierwszych zwiastunów wiosny, zarówno kwiatów jak i ptaków. Gdy wreszcie nadszedł oczekiwany dzień 21 marca, dzieci przybyły do przedszkola w dobrych nastrojach i pięknie przebrane w stroje z wiosennymi emblematami, kolorowe kostiumy, aby zaakcentować nadchodzącą porę roku. W strojach przedszkolaków dominował tego dnia kolor zielony. Wszystkie przedszkolaki ze swoimi paniami zebrały się w jednej sali naszego przedszkola, żeby wspólnie powitać wiosnę. Grupa „Pyzusie” przygotowała inscenizację „Witaj Wiosno”. Podczas uroczystości dzieci miały okazję wykazać się znajomością i wiedzą o nadchodzącej porze roku, rozwiązywały zagadki i wykonywały zadania dotyczące wiosny. Witały wiosnę piosenkami, które wcześniej przygotowały w swoich grupach, a także bawiły się tańcząc przy wesołej muzyce. Głośnym graniem przedszkolaki przywoływały upragnioną wiosnę.
Po zabawie w sali dzieci wraz z paniami wyruszyły barwnym korowodem na spacer dookoła ogrodu przedszkolnego trzymając Marzannę. Głośnymi okrzykami i wesołą zabawą przedszkolaki pożegnały zimę i powitały długo oczekiwaną wiosnę. Po zakończeniu ceremonii powitania wiosny dzieci wyruszyły barwnym pochodem z kolorowymi gaikami uliczkami po osiedlu głosząc i oznajmiając wszystkim, że nadeszła już wiosna.
Uroczystość powitania wiosny przygotowały nauczycielki Elżbieta Staszczuk
i Katarzyna Wójcik.

Każdego roku obchodzony jest na całym świecie Dzień Kobiet. W tym dniu w sposób szczególny podkreślane jest znaczenie oraz wartość każdej Kobiety w życiu codziennym. W naszym przedszkolu nie mogło zabraknąć chwil na świętowanie tego Dnia, a właściwe Dni Kobiet.  Już 7 marca od samego rana widać było, iż to dzień wyjątkowy…powitało nas piękne słońce, za oknem było słychać wiosenny śpiew ptaków. Od najmłodszych 3 letnich dam z grupy Skrzatów, aż do najdostojniejszych jubilatek emerytek, które zostały zaproszone na uroczystość, wszystkie Panie były pięknie, odświętnie ubrane, wiosennie umalowane i tryskające uśmiechem zadowolenia… a więc to był czas wyjątkowej zabawy i dzień radości. W tym szczególnym dniu dzieci z całego przedszkola przygotowały dla pań program artystyczny. Przedszkolaki zaprezentowały wspaniałe występy. Z własną interpretacją, nietypową aranżacją dzieci śpiewały piosenki, tańczyły, odgrywały role i recytowały wiersze. Były życzenia, niespodzianki i kolorowe laurki. A później przyszedł czas na łamigłówki i zagadki dla małej i zdolnej główki… o różnych pracach i zawodach dla pań i panów, jeszcze dotąd przez nas „nieodkrywanych”. A świat bajek ulubionych stał dziś przed nami otworem i chcieliśmy coś tam zmienić lub poprawiać, by na przykład nowy tytuł tam zobaczyć … Zajęcia upłynęły na rozmowach o naszych Kobietach i doszliśmy wspólnie do wniosku, że święto powinno trwać cały rok, bo Panowie powinni dbać o swoje Panie nie tylko w ten jeden dzień. Uroczystość związana z obchodami Dnia Kobiet była także prezentacją swoich pasji i talentów. Przedszkole wspiera młode talenty i stwarza warunki dla ich rozwoju. Święto Kobiet, to doskonały sposób do kształtowania u dzieci nawyku obdarowywania upominkami swoich najbliższych i wyrażania szacunku dla pracy różnych zawodów.

8 marca na  wszystkie dzieci czekała niespodzianka- wyjazd do CHDK na spektakl „Przygody kota- mądrość pokoleń” Teatru Wrocławskiego.  W dniu swojego święta wszystkie dziewczynki i panie usłyszały wiele miłych słów od przedszkolaków, tatusiów,  którzy spisali się na medal! Wszystkie dzieci przygotowały dla swoich mam i koleżanek upominki – laurki, kwiatki, serduszka. Z dziewczęcych buź uśmiech nie schodził przez calutki dzień, a chłopcy zachowywali się jak prawdziwi gentlemani, byli przemili, uczynni i sympatyczni.

Wszystkie panie i dziewczynki dziękują chłopcom, tatusiom i mamusiom za piękne życzenia,
kwiaty i promienny uśmiech…
Relację przygotowała pani Bożenka i Agatka z grupy Skrzatów