6 czerwca odwiedził nas prawdziwy, rycerz w zbroi z mieczami, halabardami, młotami i tarczami. Dzielnemu rycerzowi towarzyszyła księżniczka.
Rycerz Marek to mistrz odwagi rycerskiej. Swoją obecnością zrobił przedszkolakom wspaniałą niespodziankę. Opowiadał o historii i tradycjach rycerstwa polskiego. Wyjaśnił dzieciom zasady sportowych walk rycerskich. Pokazał dzieciom prawdziwą zbroję rycerską, która od tej sprzed kilkuset lat różni się tylko tym, że jest stępiona. Przedszkolaki obejrzały prawdziwe miecze, halabardy, młoty rycerskie, tarcze, dyby oraz prawdziwe stroje dla księżniczki. Małe księżniczki brały lekcje tańca, a mali rycerze rozgrywali walki na miecze. Dowiedziały się, że prawdziwa zbroja waży 25-40 kg. Była legenda i pieśń o rycerzu. Przedszkolacy dowiedzieli się również, jak wyglądał strój rycerza – nie tylko z wierzchu, ale także ile warstw różnych tkanin rycerz nosił pod zbroją. Niektórym udało się nawet poczuć jak prawdziwy rycerz, przymierzając dawne szaty rycerskie. Odważne przedszkolaki zdały egzamin rycerski i zostały pasowane na „rycerzy”, przyrzekając być pomocnym rodzicom i nauczycielkom. Na pytanie chłopców: który rycerz wygrywa pojedynek? – powiedział, że zawsze wygrywa najlepszy. Na koniec spotkania wszystkie przedszkolaki wykonały pamiątkowe zdjęcia z rycerzem.

relację przygotowała pani Bożenka z grupy Skrzaty

W dniu 8 maja 2019 r dzieci z grupy „Pyzusie” wraz ze swoimi paniami wybrały się na wiosenną wycieczkę do Chełmskiej Biblioteki Publicznej mieszczącej się na ul. Partyzantów 40. Dla 4 -latków była to już kolejna wizyta
w miejscu, gdzie „mieszka książka”. Na przedszkolaków czekała pani bibliotekarka, która w bardzo ciekawy sposób opowiedziała o swojej pracy, zasadach funkcjonowania biblioteki, zgromadzonych książkach. Przedszkolaki zwiedzały bibliotekę, dowiedziały się co należy zrobić, aby stać się czytelnikiem biblioteki oraz jak należy się w niej zachowywać. „Pyzusiom” bardzo spodobały się kolorowe i bogato ilustrowane książeczki, które z chęcią oglądały, miały też okazję do wysłuchania fragmentu książki czytanej przez panią bibliotekarkę
w czytelni. W podziękowaniu za miłe przyjęcie wręczyły paniom własnoręcznie wykonane kolorowe serduszka. Żegnając się zapewniały, że będą odwiedzały bibliotekę wspólnie z rodzicami.
Spotkanie odbyło się w radosnej i pełnej uśmiechów atmosferze a zarazem umożliwiło dzieciom bezpośredni kontakt z książką w tak niezwykłym miejscu.

Relację przygotowały panie Ela i Kasia z grupy Pyzusie                                

Pierwsze tygodnie w szkole, nowe osoby, obowiązki… To duży stres dla dziecka     

 RODZICU- ułatw mu dobry start!        

Pierwszy dzwonek dla każdego dziecka oznacza obawy, stres, ale jednocześnie chwile ekscytacji przed nieznanym. Nic dziwnego, że się denerwuje. Kilka godzin dziennie będzie przebywało w nowym miejscu, miało nowych kolegów, obowiązki. Dla pierwszoklasisty pójście do szkoły to prawdziwa rewolucja. Już nie będzie jak w przedszkolu. Początki w szkole, wchodzenie w nową rzeczywistość, pierwsze sukcesy i porażki są bardzo ważne. Mogą zmotywować i dodać pewności siebie lub zniechęcić do szkoły i nauki. W tym czasie dziecko potrzebuje uwagi i wsparcia.

Im więcej pierwszoklasista będzie wiedział o szkole, tym bezpieczniej i swobodniej się w niej poczuje. Jeśli jest taka możliwość, przed rozpoczęciem roku wybierz się z dzieckiem do budynku szkoły. Pokaż mu klasę, szatnię, korytarz, łazienkę itp. A jeśli nie możecie wejść do budynku, pospacerujcie w okolicy, wejdźcie na boisko. Wówczas wielki gmach nie będzie tak bardzo przerażający dla smyka. Zapoznaj go też z drogą do szkoły, którą będzie codziennie przemierzać. Może szkoła twojej pociechy to ta sama, w której uczyli się mama lub tata? Opowiedz o miłych chwilach w niej spędzonych. Pokaż swoje zdjęcia z pierwszej klasy.

Opowiadaj, jak wyglądają lekcje, czego będą dotyczyć, że będą też inne, starsze dzieci itp. Wytłumacz, jak wygląda system oceniania, np. co oznacza słoneczko, chmurka, radosna czy smutna buźka. Zaznacz, że chmurka, smutna buzia to nie kara, ale informacja, że trochę więcej trzeba się uczyć. Uprzedź, że podczas lekcji trzeba grzecznie siedzieć w ławce, nie można biegać po sali, zmieniać miejsca. Podkreśl, że należy słuchać nauczyciela.
Od samego początku staraj się przedstawiać szkołę w pozytywnym świetle. Smyk musi poczuć, że to przyjazne i bezpieczne miejsce. Nigdy nie strasz, np. mówiąc „w szkole się za ciebie wezmą…”, „w szkole to dopiero zobaczysz…” itp. Obserwuj dziecko, pytaj, co mu się podoba.
Dziecko nie powinno kojarzyć szkoły i nauki z przymusem, przykrym obowiązkiem. Od początku mów o fascynujących rzeczach, jakich dziecko może doświadczyć. Np. że pozna nowe literki, cyferki i za kilka miesięcy samo będzie mogło przeczytać książkę, policzyć pieniądze i zapłacić w sklepie. Perspektywa zdobycia nowych umiejętności zwykle rozbudza dziecięcy entuzjazm i pasję.
Pierwszoklasista musi pewne rzeczy wykonywać sam, np. wiązać sznurowadła, przebrać się na zajęcia sportowe, radzić sobie w toalecie itp. Nie wyręczaj go w codziennych czynnościach. A gdy coś jeszcze dobrze mu nie wychodzi, nie okazuj zniecierpliwienia. Nie mów „przecież już tyle razy ci pokazywałam, jak to zrobić”. Raczej spokojnie zachęcaj, by spróbował jeszcze raz. Samodzielność to też pakowanie rzeczy do szkoły, odrabianie pracy domowej, noszenie tornistra itp. Pozwól smykowi, by sam to robił. A wieczorem dyskretnie skontroluj, czy dziecko zapakowało potrzebne przybory, zeszyty, odrobiło zadania.
Już na etapie kupowania wyprawki do szkoły, pozwól dziecku decydować, jakie przybory i materiały szkolne kupić. Niech samo wybierze piórnik, kredki, długopisy czy zeszyty (ulubiony bohater na okładce ma duże znaczenie i może być dodatkową motywacją do nauki). Pozwól w domu rozpakować rzeczy, niech pociecha sama ułoży je na biurku, półce. Zamiast podsuwać gotowe rozwiązania, np. przy odrabianiu zadań domowych, lepiej powiedz „pomyśl, jak się zastanowisz, sam na to wpadniesz”. Możesz przywołać sytuację, która naprowadzi dziecko na właściwe rozwiązanie.

Uczęszczanie do szkoły wiąże się z określonym harmonogramem dnia. Gdy maluch chodził już do przedszkola, łatwiej mu go zaakceptować. Przypominaj dziecku, o której godzinie będzie wstawać, iść do szkoły, wracać do domu, odrabiać lekcje i odpoczywać. Dziecko potrzebuje czasu, by przestawić się na szkolny rytm. Od końca sierpnia wprowadź szkolną porę rannego wstawania i chodzenia spać.
Do planu lekcji wpiszcie wspólnie zajęcia pozalekcyjne, jak np. czas na zabawę. Dziecko może ozdobić go rysunkami różnych zajęć. Pamiętaj, że siedmiolatek nie stanie się nagle wzorcowym uczniem, małym naukowcem. To nadal przede wszystkim dziecko, które chce się bawić! Potrzebuje przez zabawę poznawać świat, a także się zrelaksować. Zadbaj, by w nawale nowych, szkolnych obowiązków był zawsze czas na zabawę w domu i na dworze. Nie chowajcie zabawek do pudeł, piwnicy, bo na półce trzeba zrobić miejsce na książki i zeszyty. Niech twój pierwszoklasista sam zdecyduje, kiedy odstawić zabawki.
Kilkulatek zwykle chętnie podejmuje nowe zadania, ale też łatwo się zniechęca, gdy coś mu nie wychodzi. Dlatego ważne jest, by go motywować. Dostrzeżenie i pochwalenie nawet najdrobniejszego sukcesu doda mu pewności siebie. Zachęci do kolejnych szkolnych wyzwań. Chwal za wysiłek, jaki wkłada w naukę, odrabianie lekcji, a nie oceny, które otrzyma. Smyk musi wiedzieć, że mama i tata w niego wierzą, zawsze mu pomogą.

Podpowiada pani Anetka Dudzińska z grupy Artystów

CO SŁYCHAĆ W KLUBIE MŁODEGO ODKRYWCY? – w czerwcu czeka nas jeszcze mnóstwo zabaw badawczych i ciekawych eksperymentów
• Zachęcanie dzieci do obserwowania zjawisk [przyrodniczych zachodzących wraz z nadejściem lata w bezpośrednim kontakcie z różnymi ekosystemami: ogród przedszkolny, park, sad, łąka – obserwacja drzew, krzewów, kwiatów.
• Wzbogacanie wiadomości dzieci związanych z charakterystycznymi cechami dla lata.
• Zachęcenie do poszukiwania odpowiedzi na pytanie co pływa, co tonie w trakcie zabaw badawczych.
• Dostrzeganie zjawisk świetlnych w otoczeniu, wykorzystywanie tych zjawisk
w różnych przyrządach – zjawisko odbicia.
„Spojrzenia”- zabawy zwierciadłami płaskimi oraz światłem i cieniem, „puszczanie zajączków”
(Fascynujące eksperymenty, Jak zadziwić przedszkolaka- lato
• Poznawanie zjawiska rozczepienia światła
-Jak powstaje tęcza? Jak wyczarować tęczę?
• Badanie właściwości piasku – Jak zbudować zamek z fosą?
• Doskonalenie umiejętności wskazywania owoców lata, oraz próby opisywania smaku, zapachu. „Smaki lata”- Co dobrego w warzywach i owocach?

Podsumowanie projektu: „Na tropie historii – moje miasto 100 lat temu”

• Podsumowanie działań z dziećmi o charakterze badawczym, analiza otrzymanych wyników, weryfikacja postawionych hipotez, wnioski i spostrzeżenia towarzyszące procesowi badawczemu oraz zadowolenie i satysfakcja z podjętych działań.
• Wykorzystanie poznanego narzędzia TOC: gałąź logiczna, tworzenie przez dzieci związków przyczynowo – skutkowych pomiędzy działaniem i wynikiem działania, przewidywanie zdarzeń.
• Rozstrzygnięcie konkursu literackiego
Zebranie i opracowanie dokumentacji projektu – film, album ze zdjęciami, prezentacja.
• Podsumowanie dotychczasowych działań projektowych na III Chełmskim Forum KMO organizowanym przez partnera lokalnego CNK – PWSZ Chełm.

„Witajcie Młodzi Naukowcy”! – obserwatorzy i badacze świata przyrody”
Wkrótce wakacje czas przygotować się do poznawania świata!

Prawdziwy obserwator, badacz i miłośnik przyrody zawsze przestrzega podstawowych zasad zachowania się na łonie natury. Zasady te służą dobru przyrody ale przede wszystkim Twojemu bezpieczeństwu.

Oto kilka zasad zachowania się podczas wakacyjnego odpoczynku:

• Podczas rodzinnych spacerów, wycieczek do lasu, parku, na łąkę lub inne dalekie nieznane miejsca pamiętaj; nie płosz zwierząt, nie przeszkadzaj im w ich naturalnym środowisku, nie zakłócaj im spokoju.
• Nie dokarmiaj zwierząt w parku mają one wokoło dużo pożywienia, niewłaściwe pożywienie może wywołać u zwierząt różne choroby.
• Nie zrywaj kwiatów, nie łam gałęzi drzew i krzewów.
• Nie zostawiaj po sobie śmieci.
Jeśli jesteś nad stawem lub rzeką gdzie gromadzą się liczne zwierzątka nie zbliżaj się do niego bez opieki osób dorosłych.
• Podczas letniego wypoczynku wszyscy chcemy wiedzieć jaka będzie pogoda więc kiedy nadciąga burza nie oddalaj się od Twoich opiekunów i schroń się czym prędzej, zaś w upalne dni nie spędzaj zbyt dużo czasu na słońcu, zawsze osłaniaj głowę kapeluszem lub czapką z daszkiem, stosuj kremy i mleczko do opalania.
• Wspólnie z rodzicami możecie stworzyć notatnik „Młodego Badacza Przyrody”

W którym znajdzie się miejsce na zapiski z rodzinnych wypraw, ciekawe zadania dotyczące rozpoznawania i oznaczania roślin, zwierząt oraz zbierania okazów. Zagadki, zadania rysunkowe i inne wasze propozycje. Pamiętajcie o ołówku i kredkach!

Dobrej Zabawy!
Zachęca pani Ela i Kasia z grupy „Pyzusie”

Serdecznie zapraszamy przyszłych przedszkolaków i ich rodziców na zajęcia adaptacyjne w ramach projektu edukacyjnego „Jestem przedszkolakiem”

7 czerwca 2019 r.  9.30- 11.30

11 czerwca  2019r. 9.30-11.30

1-2 sierpnia i 5-7 sierpnia 2019r. 9.30-11.30

Podczas zajęć  poznacie swoje panie i przyszłych kolegów, bazę  i ofertę dydaktyczną placówki. Ponadto  dzieci będą mogły uczestniczyć w zajęciach, zabawach edukacyjnych z udziałem swoich starszych kolegów. Czekają na Was ciekawe atrakcje i niespodzianki.

Zapraszamy

Panie i dzieci z przedszkola

23 maja 2019 r. w Chełmie rozbłysło wiele młodych talentów. Odbył się VII Festiwal Przedszkolnych Talentów „Mały Leonardo – dziecko odkrywcą historii”. Wydarzenie wpisało się w obchody 100 rocznicy Odzyskania Niepodległości i 100 rocznicy powstania Chełmskiego Muzeum. Organizatorem było Przedszkole Miejskie Nr 8, Katedra Pedagogiki Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Chełmie oraz Muzeum Ziemi Chełmskiej. Myśl przewodnia, która towarzyszyła nam podczas prezentacji artystycznych i warsztatów to:   „Żywa historia Chełma elementem naszej tożsamości narodowej i teraźniejszości”.
W każdym dziecku drzemie mały Leonardo, Leonardo da Vinci, człowiek o nieprzeciętnych talentach, nieposkromionych marzeniach, autor ponadczasowych wynalazków. Podczas Festiwalu, możliwe było przedstawienie wszelkich form wyrazu artystycznego, poczynając od piosenki, przez recytację, teatr, taniec, zaprezentowanie dorobku plastycznego – „Talent jest jak diament, który trzeba oszlifować”, każdy talent jest wyjątkowy. Celem i naczelną ideą przedsięwzięcia jest: promowanie młodych talentów, rozwój twórczej ekspresji, pobudzanie aktywności innowacyjnej, rozwijanie zainteresowań dzieci, promowanie alternatywnych form spędzania czasu wolnego. Na scenie zaprezentowały się dzieci o talentach muzycznych, tanecznych, aktorskich. Na holu mogliśmy podziwiać pracę przedszkolnych artystów – plastyków – „Nasze miasto pełne zabytków”. Jak Leonardo na nowo odkrywają historię, dawne i bardziej współczesne dzieje naszego miasta. Barwne prezentacje, spektakle, potwierdziły, że nasze miasto jest wyjątkowe, a jego dzieje są ściśle związane z losami naszej ojczyzny. Organizatorzy ponadto pragnęli zwrócić uwagę, że dziecięca pasja, zamiłowania prowadzą do kształtowania i rozwijania zainteresowań, talentu, geniuszu. Chętnie poznajemy, zgłębiamy tajemnice tego, co nas naprawdę interesuje i fascynuje, co kochamy. Dlatego warto od najmłodszych lat wspierać te zdolności dziecka, które sprawiają mu radość i dają satysfakcję. Festiwal daje możliwość zaprezentowania wyjątkowych młodych artystów i odkrywców, którzy swoim talentem zachwycają wszystkich.
Małych artystów gościł Instytut Neofilologii PWSZ. Podczas festiwalu prezentowały się utalentowane dzieci ze wszystkich chełmskich przedszkoli miejskich i niepublicznych. Podczas festiwalu panowała atmosfera świetnej zabawy, występy wzbudzały żywiołowy aplauz publiczności. Przed publicznością wystąpiło około 140 dzieci. Występy na scenie miały na celu umożliwienie przeglądu ekspresji artystycznych grup dziecięcych prezentujących marzycieli i odkrywców oraz stworzenie warunków sprzyjających zgodnej zabawie. Wszyscy uczestnicy wzięli udział w warsztatach plastycznych rozwijających zdolności i kreatywność poprzez twórcze działanie. Przedszkolaki odwiedziły kącik „muzealny” prowadzony przez kustosza muzeum, bawiły się w kodowanie na matach.
Na widowni obok przedszkolaków zasiedli pracownicy naukowi PWSZ, przedstawiciele Urzędu Miasta i Muzeum Chełmskiego, LSCDN, Kuratorium, dyrektorzy przedszkoli i rodzice.

Na wszystkich uczestników czekał też słodki poczęstunek w patio przygotowany przez wspaniałe mamusie z Przedszkola Miejskiego Nr 8 w Chełmie.

24 maja odbył się Dzień Młodego Naukowca w Centrum Lotniczym PWSZ w Depułtyczach pod patronatem Centrum Nauki Kopernik.Organizatorem było Przedszkole Miejskie Nr 8 w Chełmie – KMO „Pchełki” oraz Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie.
W trakcie festiwalu klubowicze zademonstrowali różne pomysły, rozwiązania problemów badawczych, samodzielnie przedstawiali eksperymenty, zdobywali nową wiedzę matematyczno-przyrodniczą. Na Święcie Nauki zaprezentowało się 16 klubów KMO, łącznie wzięło w nim udział ponad  600 przedszkolaków i uczniów ze szkół podstawowych i średnich – prawdziwe Święto Nauki.
Podczas obu festiwali młodzi marzyciele, odkrywcy potwierdzili swój ogromny potencjał, wiedzę, umiejętności, a przede wszystkim niezwykłe zaangażowanie w realizowaniu swoich pasji. Uczestnicy festiwali otrzymali pamiątkowe statuetki i dyplomy oraz drobne upominki od organizatorów. Imprezy festiwalowe to doskonała forma integracji społeczności przedszkolnej i studenckiej, zachęcająca do dalszej współpracy.
Festiwale odbyły się pod patronatem Rektora PWSZ w Chełmie prof. Arkadiusza Tofila, Prezydenta Miasta Chełm Jakuba Banaszka. Patronat medialny objęły: Radio BON TON oraz Super Tydzień Chełmski.

Relację przygotowała pani Bożena Komenda

Serdeczne życzenia dla mam i tatusiów od dzieci i pań z naszego przedszkola

Autorytet i pomoc rodzicielska jest niczym latarnia morska dla statku, by nie rozbił się o przybrzeżne skały,
w braku doświadczenia…                                                                                                                                                                       Janusz Homplewicz

Rodzice są dla swoich dzieci przewodnikami po świecie i jego zawiłych drogach. To zadaniem rodziców jest wskazywanie i wyjaśnianie: co jest dobre, a co złe, co właściwe, a co niepoprawne, co prawdziwe, a co fałszywe, co ważne, a co mniej istotne, co piękne, a co brzydkie. Na nich spoczywa obowiązek pomocy w oddzielaniu wartości od antywartości, sensu od bezsensu. Realizacja tych powinności jest niemożliwa bez autorytetu, gdyż pełni on rolę środka wychowawczego, który skłania dziecko, by przyjęło wartości, wzory i normy uznawane przez rodziców.
Słowo „autorytet” pochodzi od łacińskiego auctoritas, co oznacza powagę moralną, radę, ważność, znaczenie, wpływ i uznanie. Człowiek, który dzięki posiadanym cechom osobowościowym, przymiotom moralnym, kompetencjom w danym zakresie wpływa na kształtowanie się postaw, poglądów i sądów innych, określany jest mianem autorytetu.
Autorytet nie jest automatycznie przypisany roli rodzica, dlatego bycie mamą czy tatą nie jest równoznaczne z byciem autorytetem. Jednak należy podkreślić, że rodzicom przypisywany jest szczególny rodzaj autorytetu wynikający
z wyjątkowego charakteru relacji istniejących między rodzicami i dziećmi opartych na więzach krwi. Rodzice dają dzieciom życie, są ich pierwszymi i najważniejszymi opiekunami i wychowawcami. Stąd rodzicielski autorytet jest pierwotny. Rodzice mają władzę na dzieckiem po to, by wspierać dziecko w rozwoju, zaspokajać jego potrzeby, wskazywać, jak żyć. Są za niego odpowiedzialni. Rodzice budując swój autorytet, muszą być świadomi, że ich wiedza, doświadczenie i umiejętności przewyższają dziecko, ale do pewnego czasu. Bowiem ten dystans zmniejsza się wraz z wiekiem dziecka i jego dorastaniem. W miarę rozwoju dziecko poszerza krąg swoich doświadczeń i wiedzy, stąd zwykle autorytet rodziców słabnie. Jednak dziecko przez znaczny okres swojego życia jest zależne od rodziców i zdane na nich. Im więcej ważnych informacji, umiejętności przekażą rodzice w tym czasie, tym łatwiej będzie potomkowi odnaleźć się w świecie.Ważną kwestią w tym zakresie jest proces naśladownictwa i identyfikacji polegający na powtarzaniu czynności i zachowań osób dorosłych oraz ich cech indywidualnych przez dziecko. Dzięki temu ma ono ułatwione zadanie opanowywania określonych nawyków, sposobów zachowań, kształtowania postaw oraz przejmowania świata wartości uznawanego przez znaczące dla niego osoby. Konieczne staje się także uczenie posłuszeństwa, które wiąże się z wprowadzeniem hierarchii w relacje rodzice – dziecko, z umiejętnym dyscyplinowaniem dziecka i stawianiem mu wymagań oraz egzekwowaniem ich wypełniania, co kształtuje jego osobowość i charakter.
Rodzic z autorytetem jest konsekwentny i zdecydowany w swoim postępowaniu, co sprzyja poczuciu bezpieczeństwa. Daje swojemu dziecku miłość i ciepło, dlatego czuje się ono kochane i akceptowane, jest przekonane, że może polegać na swoim rodzicu. Autorytet szanuje godność dziecka, udziela mu wolności poglądu (respektuje jego opinię) i działania, ale stosownie do jego wieku i możliwości. Daje dziecku odpowiedni zakres swobody i indywidualności, stosując czytelne zasady i reguły. Umie rozmawiać z nim i słuchać. Rodzic potrafi również powiedzieć dziecku nie, gdy jego prośba jest nieodpowiednia. Traktuje je poważnie, nie stwarza sytuacji, w których czułoby się przegrane i poniżone. Wszystko to jest możliwe, gdy rodzic jest obecny i aktywny, czyli poświęca dziecku czas i uwagę. Warto też pamiętać, że rodzic wychowuje przede wszystkim swoją osobowością, czyli tym, kim jest.

Rodzice mają moc kochania i wychowywania.

Rodzic powinien być autorytetem dla swojego dziecka!

Z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca – 29 kwietnia dzieci z naszego przedszkola wzięły udział w warsztatach tanecznych prowadzonych przez instruktora tańca z MDK pana Jacka Gumiennego oraz tancerzy – absolwentów naszego przedszkola Kingę i Miłosza i ich kolegów. Dla dzieci w wieku przedszkolnym taniec jest formą aktywności przejawiającą się w określonej formie ruchowej, sposobem przeżywania i przekazywania emocji oraz fizycznego i duchowego wyrażenia siebie. Dziecko używając swego ciała w różnych sytuacjach nie tylko eksploruje je, ćwiczy i doskonali, ale również poznaje siebie i swoje otoczenie. Ćwiczenia ruchowo-taneczne zaspokajają nie tylko potrzeby ruchowe dziecka, ale także rozwijają szereg jego dyspozycji psychofizycznych jak spostrzegawczość, pamięć, koncentrację uwagi, szybką reakcję, koordynację wzrokowo-ruchową, orientację w schemacie własnego ciała i w przestrzeni. Aktywizują także ciało i umysł dziecka, rozwijają jego wyobraźnię, mobilizują do działania, łagodzą kompleksy, nieśmiałość i lęk, dostarczają nowych wrażeń i doświadczeń w zakresie komunikacji i współdziałania w grupie, wyrabiają dyscyplinę wewnętrzną, uczą świadomego panowania nad ruchem ciała. Ruch jest bardzo istotnym elementem w życiu człowieka, a szczególnie ważnym w życiu dzieci. Dzięki niemu mogą się one prawidłowo rozwijać zarówno fizycznie (ćwiczenie mięśni i ścięgien), jak i psychicznie (dotlenienie mózgu). Aktywność ruchowa pomaga również rozładowywać niespożyte zasoby energii. Podczas zajęć tanecznych dziecko nabywa umiejętności współdziałania w grupie, odnoszenia się z szacunkiem do kolegów i koleżanek. Poznaje formy grzecznościowe takie jak: proszenie do tańca, podziękowanie za taniec, wprowadzenie partnerki na parkiet i jej odprowadzenie. Tańcząc w parach dzieci uczą się podstawowych różnic dotyczących płci przeciwnej, jak na przykład: partner dowiaduje się, że jego partnerka jest słabsza fizycznie i wymaga delikatniejszego kontaktu podczas tańca niż w przypadku zabawy z chłopcami. Wiele małych dzieci często jest zamkniętych w sobie i boryka się z pierwszymi kompleksami, które utrudniają im swobodne zachowanie w grupie. Taniec stwarza możliwość przełamania tych barier, pomaga nawiązać i utrzymać kontakty między dziećmi. Dodatkowo, taniec do spokojnej muzyki o łagodnej linii melodycznej pełni funkcję relaksacyjną i uspokajającą. Podczas zajęć dzieci uczą się podstawowych kroków i figur tanecznych, które wykorzystywane są później w choreografii. Dzieci pracują także nad poprawną sylwetką, rozwojem słuchu i poczucia rytmu. Uczestnictwo w zajęciach pomaga przełamać lęk, nieśmiałość, podnosi poczucie własnej wartości, pozwala wyrazić uczucia i emocje, których dzieci czasem nie potrafią nazwać, a przede wszystkim, wywołuje wiele uśmiechu na buziach naszych przedszkolaków. Ważnym elementem zajęć jest też integracja i doskonalenie umiejętności współpracy w grupie. W czasie warsztatów miały możliwość wspólnie zatańczyć z prowadzącymi. Jak się okazało nasze dzieci są bardzo utalentowane tanecznie. Warsztaty zorganizowały nauczycielki Agata Szykuła i Bożena Komenda

                           .                                                 

W dniu 25.04.2019r. w ramach realizacji projektu badawczego „Na tropie historii – moje miasto 100 lat temu” odbyła się gra terenowa pt. „Historia zapisana nie tylko w murach”. Projekt pomysłu Klubu Młodego Odkrywcy „Pchełki” realizowany jest pod patronatem Muzeum Ziemi Chełmskiej im. Wiktora Ambroziewicza, Urzędu Miasta Chełm oraz PWSZ Chełm. Patronat medialny objęło Radio Bon Ton i Super Tydzień Chełmski. W grze terenowej wzięło udział 9 placówek oświatowych: Przedszkole Miejskie nr 2- KMO „Dwójeczka:, Przedszkole Miejskie nr 5 – KMO „Mali Odkrywcy”, Przedszkole Miejskie nr 6 – KMO „Ciekawe Jeżyki”, Przedszkole Miejskie nr 8 – KMO „Pchełki”, Przedszkole Miejskie nr 11 – KMO „Molekułki”, Przedszkole Miejskie nr 13 – KMO„ Bystrzaki z Trzynastki”, Przedszkole Miejskie nr 14 – KMO „Atomki” oraz szkoły podstawowe: Szkoła Podstawowa nr 4 – KMO „Tropiciele Nauki”, Szkoła Podstawowa nr 11 – KMO „Lupka”. Nad przebiegiem gry terenowej czuwała komisja, w składzie której był m.in. ekspert – historyk i regionalista – p. Zbigniew Lubaszewski, pracownicy muzeum, studenci z PWSZ, goście z LSCDN oraz redaktor Radia Bon Ton. Trasa gry terenowej przebiegała od Magistratu poprzez ulicę Lubelską, Dzwonnicę przy Bazylice Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, aż do Wysokiej Górki. Do gry przygotowano 14 stanowisk, przy których dzieci miały do wykonania różne zadania związane z historią Chełma i jego zabytkami. Zadania zostały przygotowane przez opiekunów KMO oraz ekspertów. Każda drużyna była zaopatrzona w plan Starówki i kartę zadań do zdobywania pieczątek potwierdzających wykonanie danego zadania. Wszyscy uczestnicy wytrwale przemierzali drogę od stanowiska do stanowiska, nawet ci najmłodsi klubowicze – 4-latki. Dzieci doskonale wykonywały przygotowane zadania, odpowiadały na pytania, rozwiązywały zagadki, quiz, rebus, układały puzzle, rozsypanki wyrazowe. Wykazały się między innymi spostrzegawczością, refleksem, umiejętnościami przeliczania, porównywania, segregowania, kodowania, a przede wszystkim wiedzą o zabytkach Chełma. O wyznaczonej porze wszystkie drużyny spotkały się pod Studnią, by podsumować zabawę i pochwalić się zdobytymi pieczątkami potwierdzającymi wykonanie zadań. Wśród przedszkolaków dominowały emocje – radość, duma i satysfakcja z osiągniętych celów. Grupy uczestniczące w grze terenowej otrzymały dyplomy oraz nagrody ufundowane przez muzeum. Dzieciom i dorosłym bardzo podobała się gra terenowa, wykonywanie zadań, dzielenie się wiedzą i zdobywanie nowych informacji. Kluby Młodego Odkrywcy podczas realizacji projektu stanęły przed dużym wyzwaniem poznawania warsztatu historyka, muzealnika, ale także umiejętności odczytywania mapy i orientacji w terenie. Projekt doskonale wpisuje się w ogólnopolskie obchody 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Ponadto sprzyja kształtowaniu postaw patriotycznych u najmłodszych poprzez badanie, odkrywanie historii własnego miasta, regionu. Dzieci zdobyły dowody, że losy „małej ojczyzny” są ściśle związane z dziejami Polski.

Relację przygotowała Katarzyna Wójcik- opiekun KMO „Pchełki”