Zimowo- karnawałowe zabawy z dziećmi
Każda zabawa karnawałowa to m.in. konkurs na najciekawszy strój, tańce, słodki poczęstunek i mnóstwo zabaw i konkursów, które urozmaicają wspólnie spędzony czas. W niniejszym artykule podamy pomysły różnych grupowych aktywności, które zawsze się sprawdzają.

1. Zabawy z balonami
Taniec z balonem – bardzo znana zabawa, ale nie może jej zabraknąć na żadnej imprezie karnawałowej. Podczas tańca dzieci w parach mogą trzymać balon głowami, brzuchami, kolanami… Dużo jest przy tym śmiechu. Poza tym, można zabawę urozmaicić wprowadzając nagrody dla zwycięzców, którym nie spadnie balon na ziemię.

                                                                  2. Zabawy z cukierkami
• Bardzo ciekawą zabawą jest bitwa o cukierki. Zawiązujemy dzieciom oczy, a ich zadaniem jest (po kolei, aby sobie nawzajem nie przeszkadzały) znaleźć cukierki, które są rozłożone na środku pokoju. Dzieci muszą się tutaj wykazać opanowaniem oraz dobrą orientacją w przestrzeni, aby nie zgubić drogi.
• Lubianą zabawą karnawałową, która jest również tradycją podczas wszystkich zabaw Halloween jest jedzenie jabłek bez użycia rąk, które pływają w misce z wodą. W Polsce częściej używa się wersji, w której jabłka wiszą na sznurkach. Trudna zabawa, dlatego maluchom jabłka możemy czymś zastąpić (flipsy, jabłka suszone, cukierki)

3. Konkursy
Na zabawach karnawałowych sprawdzają się proste zabawy i konkursy, które nie wymagają poznawania dużej ilości zasad, gdyż dzieci w emocjach mają mniejsze możliwości skupienia uwagi i skoncentrowania. Zabawy muszą być ciekawe, śmieszne i zawierać w sobie element rywalizacji. Stąd bardzo sprawdzają się konkursy takie jak:
• kalambury
• taniec na gazecie
• biegi z jajkiem na łyżeczce
• zagadki

Babcia i dziadek to najważniejsze po rodzicach osoby w życiu dziecka. Ich rola nie powinna ograniczać się tylko do funkcji usługowej. Są oni potrzebni w rozwoju malucha, a ich życiowy bagaż, znacznie większy niż rodziców, sprawia że międzypokoleniowy przekaz staje się bogaty. To babcia i dziadek przekazują dziecku wszystkie domowe tradycje, opowiadają rodzinne historie, a tym samym umacniają rodzinne więzi dziecka.

Rola dziadków w życiu dziecka
Odpowiedzialność za wychowanie dziecka głównie ponoszą rodzice. Istotne jest więc, aby współpracowali oni mądrze z dziadkami, wyznaczając granice i zasady wychowania dziecka. Nie krytykuj dziadków, że zbytnio pobłażają dzieciom. Tak działo się od pokoleń i wszyscy wiemy, że ich zadaniem jest dać wnuczkom dużo ciepła, miłości i opieki. Cierpliwość babci i dziadka jest niezastąpiona. To oni mają czas wysłuchać malucha. Prawie zawsze znajdują czas na zabawę, uczą go poznawać pierwsze literki i liczyć do dziesięciu.

Za co dzieci kochają dziadków?
Prawie dla wszystkich dzieci babcia i dziadek to szczęśliwe i beztroskie dzieciństwo. To czas zabawy i jedzenia słodyczy. W ramionach babci dziecko może się wypłakać i zdradzić na ucho najbardziej sekretne rzeczy. Dlaczego tak jest?  Babcia i dziadek zawsze mają czas dla dziecka. Są dobrymi słuchaczami, a w chwili dziecięcych niepowodzeń pocieszycielami. Gdy mieszkają daleko, odwiedziny ograniczają się do uroczystości rodzinnych, świąt i wakacji. Te miłe okazje utrwalają w dziecku przyjemne wspomnienia.

Życzymy Dziadkom i Babciom moc serdeczności,

przytulań i buziaków

od wszystkich Przedszkolaków!

Panie z przedszkola się   dołączają i takie życzenia przesyłają:

zdrowia, pomyślności wszelkiej

i emerytury wielkiej!

Witaj, Młody Naukowcu  –  zapraszamy do wspólnego odkrywania i eksperymentowania.

 Już w styczniu:

• poznamy stany skupienia wody.
• dowiemy się jak rozpuścić lód? – wykonamy zimowe eksperymenty.
• poznamy właściwości powietrza – moc powietrza.
• dowiemy się jak napełnić balonik bez nadmuchiwania – eksperymenty z ciepłym powietrzem oraz eksperymenty z mieszaniną sody i octu.
• zabawy z balonikami – elektryzowanie, sprawdzanie mocy balonika, szaszłykowy balon.
• czarownie z powietrzem -„Magiczny rękaw”, „Parzenie herbaty”, „Turbo powietrze”.

      Ruszymy szlakiem naszej historii aby dowiedzieć się:

• Jak wyglądało nasze miasto 100 lat temu i jak się zmieniło? – zajęcia warsztatowe
  w muzeum – szukanie odpowiedzi na pytania: Zabytki naszego miasta dawniej a dziś?
• Jak wyglądała zabawa karnawałowa w naszym mieście?
• Jakie były stroje karnawałowe? – wyszukiwanie informacji, zaproszenie i spotkanie
  z historykiem sztuki.

Jak kształtować uczucia patriotyczne i przywiązanie do rodzinnego kraju u malucha, dla którego pojęcie ojczyzna jest czymś kompletnie abstrakcyjnym? Przyjrzyjmy się dokładniej poszczególnym kwestiom.
Patriotyzm
Niektórym rodzicom określenie patriotyzm wydawać się może przestarzałe i niemodne, ale muszą pamiętać, że w dobie powszechnej globalizacji, gdy następuje zanik przejrzystej hierarchii wartości i upadek autorytetów, wprowadzających harmonię wśród tego, co ważne, a co nieistotne, dziecko może mieć problem ze zrozumieniem słów i określeń: Polak i moja Ojczyzna – Polska.
Oczywiście maluszkowi przybliżamy obraz kraju, rozbudzamy iskierkę patriotyzmu prostymi sposobami i metodami dostępnymi percepcji dziecka. Trzeba pamiętać, że od najmłodszych lat dzieci obserwują to, co dzieje się w ich najbliższym otoczeniu; zazwyczaj przez całe życie pamiętają zwyczaje, gwarę, obyczaje kultywowane w ich rodzinie i środowisku.
Już we wczesnych latach możemy uczyć je szacunku dla flagi i patriotyzmu. Pomału budujemy u dzieci świadomości, że należą do większej wspólnoty ludzi. Będzie to prostsze, jeśli od najmłodszych lat mama i tata uczą przywiązania do swojego regionu, wspólnie ze swoją pociechą poznają rodzime tradycje, gwarę, tańce.

Język ojczysty
Pierwszą i niezwykle istotną rzeczą jest poznawanie języka ojczystego, jego piękna i czystości. Wykorzystujmy żywe słowo i literaturę, sięgając po nią nie tylko przy szczególnych okazjach, ale i na co dzień. Przecież każdy z nas wie, że literatura dziecięca znakomicie utrwala i wzbogaca kulturę językową, a dodatkowo umacnia i rozwija przywiązanie do kraju rodzinnego. Dlatego jak najczęściej opowiadajmy malcom baśnie, legendy, czytajmy książki w połączeniu z oglądaniem ilustracji. Możemy też wspólnie zabawić się w domowy teatrzyk i inscenizować ulubione utwory literackie. Zadbajmy o obecność polskiej muzyki w domu i odpowiednie filmy.
Pamiętajmy, że kluczem do rozbudzenia w dziecku fascynacji polską kulturą i historią mogą stać się rodzinne wycieczki. Wędrówki z plecakiem, z atlasem roślin i zwierząt w dłoni, to znakomity sposób na spędzanie letniego – i nie tylko – urlopu. Chodzi tu głównie o kontakt z naturą w różnych porach roku. Dzięki temu uczymy szacunku dla przyrody, zapoznajemy z pięknem rodzimego krajobrazu. Zwiedzając miejsca związane z historią Polski, przybliżamy naszym pociechom dzieje ojczyzny, pokazujemy przywiązanie i dumę z faktu, że jesteśmy Polakami. Zamiast spędzić weekend przed telewizorem bądź w centrum handlowym, wybierzmy się na zwiedzanie okolicznych zamków, muzeów, pokażmy dziecku ciekawą wystawę i pospacerujmy po skansenie bądź po pałacowych ogrodach.

Wydarzenia i tradycje
Warto zadbać o udział malucha w patriotycznych wydarzeniach: paradach, przedstawieniach, festynach i koncertach. Uroczystości związane z Świętem Niepodległości, innymi świętami narodowymi bądź religijnymi, pomogą przybliżyć dziecku znaczenie słowa – ojczyzna, patriotyzm. Niektóre miasta szczycą się tradycją wspólnego śpiewania pieśni patriotycznych. To dobra okazja do nauki, ale i przyjemnego spędzania czasu. W ten sposób, małymi kroczkami, kształtujemy w dziecku dumę narodową i świadomość „bycia Polakiem”. Obserwowanie z pozoru prostej czynności – głosowania w wyborach, pokaże dziecku, że rodzice czynnie uczestniczą w życiu ojczyzny i chcą w mieć wpływ na to, co dzieje się w ich kraju.

Rodzina
Równie ważne jest umacnianie więzi z najbliższą rodziną, krewnymi. Często dziadkowie, stryjowie zapoznają dziecko z pięknem polskich obyczajów, tradycji, historią rodziny, rodzinnego miasta, a potem całej Polski. W rodzinnym środowisku dziecko od urodzenia uczy się pełnienia określonych ról, obowiązków, życzliwości w stosunku do dorosłych, podporządkowywania się poleceniom starszych, a także samodzielności, niesienia pomocy rodzicom, kultywowania miłości, przyjaźni.
Pamiętajmy, że Święta Bożego Narodzenia, Wielkiej Nocy, Wszystkich Świętych, to bardzo ważne elementy kultury ojczystej.Malec, wspólnie z rodzicami i rodzeństwem, czasem dalszymi krewnymi zasiada do wigilijnego stołu, poprzez przykład poznaje znaczenie i wartość symboliki: dzielenia się opłatkiem, sianka pod obrusem, żłóbka; przysłuchuje się śpiewanym kolędom, cieszy prezentami. Wraz z babcią może przygotować tradycyjne potrawy, z rodzeństwem ozdabiać pierniczki, samodzielnie wykonać ozdoby na choinkę. Przed Wielkanocą maluje pisanki, a potem dumnie kroczy ze święconką i poznaje zwyczaj śmigusa – dyngusa. 1 listopad a odwiedza groby bliskich, zapala znicze. Innym razem poznaje zwyczaje andrzejkowe, topienie Marzanny itp.

Mapa Polski  i symbole narodowe
Gdy dziecko będzie trochę starsze i poszerza się krąg jego zainteresowań, przy rozmaitych okazjach pokazujmy mu mapę Polski. Dzięki temu pozna położenie ważniejszych rzek, regionów, góry, morze. Warto zadbać o to, by dziecko nauczyło się znaczenia symboli narodowych, szacunku dla godła Polski, barw państwowych, hymnu narodowego.Z perspektywy czasu staje się jasne, że zapoznajemy nasze dzieci ze znaczeniem słowa patriotyzm poprzez własne zachowania oraz przykład i w zasadzie nie potrzebujemy żadnych szczególnych podręczników czy wyjątkowego wysiłku, by go uczyć. Taką miłość do Ojczyzny należy kultywować w każdym domu, by nasze pociechy mogły sercem poznawać swój ojczysty kraj i jego przeszłość.

Przypomina i poleca pani Anetka Dudzińska

Akademia Dziecka i Rodzica to działania, które  integrują  społeczność przedszkolną. Służą wzajemnemu poznawaniu się,  budowaniu partnerstwa nauczyciele- rodzice. To sposób aktywnego wypoczynku, wspólnej zabawy i nauki.

W dniu 6 października 2018 r. dzieci z naszego przedszkola, razem z rodzicami i nauczycielkami uczestniczyły w chełmskim parkrunie. Idea parkrun – biegaj, truchtaj, maszeruj – to przyjazne, rodzinne spotkania rekreacyjne, których celem jest promowanie aktywnego trybu życia. Chodzi o to, by przebyć wyznaczoną trasę – 5 km w wybranej przez siebie formie. Na starcie parkrun wraz z innymi biegaczami stanęły przedszkolaki z rodzicami. Po krótkiej chwili przeznaczonej na wykonanie zdjęć wszyscy wystartowali. Zadaniem przedszkolaków i rodziców, tym razem, było przejście zaplanowaną wcześniej trasą, po parku wokół Górki Chełmskiej, zwiedzenie Bazyliki Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Podczas wycieczki dzieci również oglądały panoramę miasta z Wysokiej Górki na szczycie, której znajduje się Kopiec Niepodległości, a na nim Krzyż Jubileuszowy, który poświęcony został z okazji kolejnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Przedszkolaki dowiedziały się również, że przy Kopcu Niepodległości na Wysokiej Górce w Chełmie odbywa się wiele różnego rodzaju uroczystości patriotycznych, na przykład w rocznice odzyskania przez nasz kraj niepodległości. Przeżycia i emocje, które towarzyszyły dzieciom i rodzicom podczas wycieczki wzbogaciły zdobytą wiedzę o naszym mieście.
Po tak intensywnym spacerze wszyscy chętnie odpoczywali na piknikowych kocykach. Odpoczynek był bardzo wskazany, bo to jeszcze nie był koniec atrakcji przygotowanych na ten dzień. Dla dzieci i rodziców p. Kasia – wykwalifikowany instruktor jogi, przygotowała specjalne zajęcia i ćwiczenia ruchowo – relaksacyjne. Wśród radości i wesołych okrzyków miło upłynął czas. Przedszkolaki i rodzice bardzo dobrze się bawili.

Relację przygotowała pani Kasia z grupy Pyzusie

W październiku dzieci z grupy „Pyzusie” – 4 latki – wybrały się na wycieczkę
do Muzeum Ziemi Chełmskiej, aby wzbogacić dziecięcą wiedzę oraz doświadczenia
o rodzinnej miejscowości. Celem wycieczki było również poznanie krótkiej historii swojego regionu, przybliżenie pojęć związanych z muzeum. Co to jest eksponat, ekspozycja, wystawa oraz zachęcenie dzieci do wypowiedzi na temat oglądanych eksponatów.
W muzeum na dzieci czekały panie, które zapoznały wszystkich z tematem zwiedzania i wprowadziły w klimat dawnych czasów.
Najpierw pani przewodniczka zaprosiła przedszkolaki do pierwszej sali muzealnej
i opowiedziała jak dawniej pracowali rolnicy, jak zasiewano na polu ziarna zbóż, jak zbierano dojrzałe zboże, w jaki sposób młócono i mielono ziarna, by powstała mąka. Pani przewodnik opowiedziała także dzieciom czym było rybołówstwo, jakim sprzętem posługiwano się wówczas i z czego te rzeczy były wykonane.
Zainteresowanie dzieci wzbudziły zajęcia podczas, których miały możliwość poznania, dotknięcia ręcznie wykonanych narzędzi rybackich i gospodarczych, takich jak; sieci, kosze z trzciny, drewnianą włócznię, sierp, kosę, widły z drewna cepy, beczki.
W następnych salach dzieci mogły zobaczyć i również dotknąć wielu eksponatów. Mogły zobaczyć jak wyglądały kiedyś kuchnie. Poznały także wyposażenie domu z dawnych lat
np. łóżko, kołyskę dla dziecka, ławę, stół, kredens, garnki wykonane z gliny, wiadra
oraz piec, na którym gotowano, i w którym pieczono chleb. Z wielkim zainteresowaniem oglądały stroje codziennego użytku i świąteczne, stroje ludowe oraz warsztat pracy,
na którym zostały wykonane.
Spacerując śladami chełmskiego białego niedźwiedzia przedszkolaki z pomocą nauczyciela odnajdywały budynki, miejsca na których widnieje wizerunek białego niedźwiedzia pod trzema dębami. Odwiedziły Kościół parafialny p.w. Rozesłania Świętych Apostołów, wejście do Chełmskich Podziemi Kredowych – poznały legendę o „Duchu Bieluchu”. Zawędrowały również na Plac Łuczkowskiego na starym mieście, gdzie stoi zrekonstruowana studnia miejska.

Relację przygotowała pani Ela z grupy Pyzusie

Dlaczego nie wystarczy, żeby rodzice rozmawiali z dziećmi, włączali im filmy czy nawet audiobooki? Dlaczego dzieci potrzebują wspólnego, głośnego czytania? Poniżej zebraliśmy 20 powodów, dlaczego warto czytać dzieciom. 20 powodów na to, że czytanie dziecku to jeden z największych podarunków, jakie możemy ofiarować naszym dzieciom.
Czytając dziecku zaspokajamy jego potrzeby emocjonalne – czego nie zrobi za nas komputer ani telewizja. Podczas czytania jesteśmy blisko, przytulamy dziecko, patrzymy na nie z miłością, poświęcamy mu czas. W zrozumiały dla niego sposób rodzic swoim zachowaniem przekazuje mu: „Kocham Cię i jesteś dla mnie bardzo ważny”. To właśnie dzięki poczuciu, że jest ważne i kochane, dziecko rozkwita, zaczyna budować wiarę w siebie, życzliwość, empatię. Zdobywa też istotne kompetencje intelektualne: uczy się języka oraz myślenia. Współczesny człowiek musi umieć samodzielnie myśleć i podejmować decyzje. Powinien też swobodnie i poprawnie posługiwać się językiem, który dla każdego z nas jest prawdziwą wizytówką – w szkole, w pracy i w życiu. Język to przecież podstawowe narzędzie myślenia, zdobywania wiedzy, komunikacji z ludźmi i udziału w kulturze. Dobrze dobrane książki pomagają w rozwijaniu słownictwa, wiedzy i nauczaniu wartości. Czytając dziecku – poszerzamy tematykę jego zainteresowań, używamy języka literackiego: poprawnego i bogatego, dajemy dziecku dostęp do treści, których nie dostarczy mu własne doświadczenie, rozwijamy jego wyobraźnię, wiedzę i wrażliwość moralną.

Badania potwierdzają, że głośne czytanie dziecku:
1. Buduje więź pomiędzy rodzicem i dzieckiem,
2. Zaspokaja potrzeby emocjonalne,
3. Wspiera rozwój psychiczny dziecka i wzmacnia jego poczucie własnej wartości,
4. Uczy języka, rozwija słownictwo, daje swobodę w mówieniu,
5. Przygotowuje i motywuje do samodzielnego czytania,
6. Uczy myślenia,
7. Rozwija wyobraźnię,
8. Poprawia koncentrację,
9. Ćwiczy pamięć,
10. Przynosi wiedzę ogólną,
11. Ułatwia naukę,
12. Uczy odróżniania dobra od zła, rozwija wrażliwość moralną,
13. Rozwija poczucie humoru,
14. Jest znakomitą rozrywką,
15. Zapobiega uzależnieniu od mediów,
16. Rozwiązywaniu problemów,
17. Jest zdrową ucieczką od nudy,
18. Jest profilaktyką działań aspołecznych,
19. Kształtuje nawyk czytania i zdobywania wiedzy.
20.„Czytanie dzieciom i ograniczenie korzystania z mediów elektronicznych to najlepsza inwestycja w ich przyszłość.” Jim Trelease
Poleca i zachęca do głośnego czytania pani Anetka Dudzińska z grupy Artystów